Podstawowe informacje o stosowaniu

Nazwa międzynarodowa (INN) i dostępne marki w Polsce

Escitalopram, znany na całym świecie pod swoją nazwą międzynarodową, jest często stosowanym lekiem przeciwdepresyjnym. W Polsce dostępne są różne marki tego preparatu, w tym :

• Aciprex - oferowany przez firmę Biofarm, dostępny w postaci tabletek.
• Cipralex - inny popularny brand, znany ze swojej efektywności.

Escitalopram jest często stosowany w leczeniu depresji oraz zaburzeń lękowych, takich jak zespół lęku uogólnionego i napady paniki. Pacjenci mogą spotkać się także z innymi lokalnymi nazwami, takimi jak Lexapro, czy różnymi formami, na przykład kroplami doustnymi.

Klasyfikacja prawna leków (OTC vs Rp)

Warto pamiętać, że escitalopram jest lekiem dostępnym jedynie na receptę (Rp). Nie jest klasyfikowany jako lek OTC (dostępny bez recepty), co oznacza, że pacjenci muszą posiadać receptę od lekarza przed rozpoczęciem leczenia. Konieczność uzyskania recepty wynika z potencjalnych skutków ubocznych oraz interakcji z innymi lekami, które mogą wystąpić w trakcie terapii escitalopramem.

Recepty są niezbędne, aby zapewnić pacjentowi odpowiednią kontrolę i monitoring stanu zdrowia, co jest szczególnie ważne w przypadku pacjentów z historią zaburzeń psychicznych lub osób starszych, które mogą wymagać specjalnych wskazówek dotyczących dawkowania.

Przewodnik po dawkowaniu

Standardowe schematy dawkowania według polskich wytycznych.

W dawkowaniu escitalopramu stosuje się standardowe schematy, które są ogólnie uznawane w polskich wytycznych. Dawka początkowa dla dorosłych wynosi zazwyczaj 10 mg na dobę. To bezpieczne wyjście dla większości pacjentów zaczynających terapię. W zależności od reakcji organizmu na lek, dawkę można zwiększyć. Maksymalna dawka wynosi 20 mg na dobę, co również jest uznawane za optymalne dla poprawy efektów terapeutycznych. Warto jednak pamiętać, że każda zmiana dawkowania powinna odbywać się pod kontrolą lekarza.

Dostosowanie dawki w przypadku chorób współistniejących.

Osoby starsze, a także pacjenci z problemami zdrowotnymi, takimi jak choroby wątroby czy nerek, mogą wymagać szczególnego podejścia do dawkowania. W takich przypadkach zaleca się zmniejszenie dawek:

• Dla osób starszych – często zaczyna się od 5 mg na dobę.
• W przypadku uszkodzenia wątroby – maksymalna dawka powinna wynosić tylko 10 mg na dobę.
• Pacjenci z niewydolnością nerek mogą potrzebować podobnych dostosowań, ale trudności wynikają głównie przy poważniejszych problemach z funkcjonowaniem nerek.